نقد دولت: محمدمهدی نثاری، کارشناس ارشد مسائل سیاسی واجتماعی/ همانطور که همه می دانند سفرهای استانی که با هدف دیدار چهره به چهره با مردم مستضعف و شریف شهرهای کوچک، بخش ها و روستاهای دور افتاده صورت می گیرد، همچنین آگاهی و لمس دردهای مردمی که بیشترین سهم را در انقلاب داشتند در آن مد نظر است، ابتکاری بود که دولت نهم و رئیس جمهور وقت آن را پایه گذاری کرد، والحقُ والانصاف بعداز مقام معظم رهبری هیچکس تا آن زمان به این مردم رنج دیده به این اندازه بهاء نداده بود.
اقدام بسیار مهم و پسندیده ایی که با استمرار و کسب نتایج مثبت و رضایتمندی مردم نهادینه شد و از آن بعد جزء شرح وظایف سران محترم قوا، استاندارها، ودیگر مقامات کشوری قرار گرفت و مسئولان بعداز دولت نهم و دهم هم نمی توانستند این مطالبه به حق مردم را پاسخ نداده و از روی اجبار در دولت یازدهم و دوازدهم بصورت فرمایشی وکاملا بی خاصیت ادامه دادند.
تلاش های دولت سیزدهم و شخص رئیس جمهور برای حضور در بین مردم و ارتباط چهره به چهره در خلال سفرهای استانی واطلاع بدون واسطه از وضعیت نابسامان ملت بسیار خوب و پسندیده بوده و ضمن حذف بوروکراسی های اداری، مردمی بودن دولت را اثبات می کند، ولی نباید باعث شود که دولتمردان از حل مشکلاتی که با حضور در ستادهای دولت و وزارتخانه ها و پیگیری‌های مربوطه در تمام سطوح مختلف بر آن فائق خواهند آمد،غافل شوند.
معمولا پس از هر سفر استانی، توقعات زیادی برای مردم در راستای قول ها و وعده های داده شده و رفع کمبودها به ویژه در هشت سال گذشته که کمترین توجه به مشکلات مردم نشده است شکل می گیرد، و اگر خدایی ناخواسته تا سفر استانی بعدی، این قبیل وعده ها در یک سطح قابل قبول عملیاتی نشود، نقطه شروع عقده گشایی و مطالبه گری های اصلاح طلبان ومعاندان و زیر سئوال بردن دولت و شخص رئیس جمهور قبل از مطالبه گری مردم می شود.
خوشبختانه با توجه به ترکیب دولت سیزدهم بیشتر اعضای کابینه و همکاران رئیسجمهور به واسطه حضورشان در دولت های نهم و دهم با سفرهای استانی آشنا و تجربه ارزنده گذشته آنها می تواند برخی اقدامات کارشناسی نشده ای را که به واسطه مقام های استانی یا نماینده های مجلس پیشنهاد می شود را با توجه به امکانات و شرایط موجود کشور مدیریت کنند.
*مسئله ای که بسیار حائز اهمیت است تفاوت های زیادی است که به واسطه بی تدبیری های دولت قبل ایجاد شده است همچون وضعیت بسیار بد اقتصادی خانوارها و مشکلات معیشتی مردم،
*بر باد دادن منابع ملی به بهانه ارز ترجیحی وایجاد رانت های عظیم در دولت تدبیر وخالی کردن دست دولت جدید برای اجرای طرح ها و پروژهای.
*افزایش مخرب پایه پولی کشور وتورم چندده و یا چند صد درصدی در کالای اساسی که متاسفانه به دلایل نامعلوم همان تیم اقتصادی مخرب وخائن دولت قبل براقتصاد کشور حکمرانی می کند وشاهد افزایش تورم وقیمت کالاهای اساسی هستیم. البته هنوز هم دلالان وابسته اقتصادی اجازه حذف ارز ترجیحی و رانت های مربوطه را ندادند.
*افزایش چند صد درصدی هزینه‌های اجرايي پروژهای عمرانی و تکمیل زیرساخت ها.
*افزایش هزینه های جاری کشور.
*تحمیل هزینه‌های تعدیل وراه اندازی مجدد پروژهای ناتمام و متوقف شده در دولت نا کارآمد قبل.
* تحمیل هزینه‌های نگهداری زیرساخت ها و بروزرسانی تأسیساتی که در هشت سال گذشته کمتر به آنها پرداخته شده است و دهها دلیل دیگر که قبل از انجام سفر های استانی می شود در ستاد های وزارتی و کارگروه‌های اجرایی چاره اندیشید و به آنها اهتمام لازم بشود، بعد طرح های جدید را کلید بزنیم. مگر ضرورت ایجاب کند.
به این ترتیب باید گفت که حال با توجه به اینهمه مشکلات تحمیل شده توسط دولت قبل و تعلل بیش از حد در به کارگیری نیروهای انقلابی وعاشق خدمت در جبهه اصولگرایی. بیم آن می رود با بهانه های صد من یک غاز و نفوذ کانونهای قدرت و سوءاستفاده چی ها زمینه های حذف نیروهای متعهد را بدست اصولگرا شاهد باشیم.
قرار بود در مدل حکمرانی جدید که مسئولان در نطق های انتخاباتی یا در گرفتن رای اعتماد از آن یاد می کردند متفاوت از عملکرد گذشته باشد، که تا الان شواهدی را مشاهده نمی کنیم. در صورتی که تا در حوزه ایجاد ساختار اداری وحکومتی، چابک ومتعهد و انقلابی و ارزش نهادن به سرمایه های انسانی متعهد و انقلابی در سیستم های اجرایی فاقد استراتژیک مدون و متناسب با برنامه های گام دوم انقلاب نداشته باشیم، به فرض اینکه در حوزه های عمران، تکنولوژی، علوم پایه ومهندسی، اقتصاد و....به پیشرفت‌های هم نائل بیاییم، همچون تجربه قبل با سر کار آمدن یک دولت ناکارآمد همه چی بباد می رود. همچنین از آنجایی که نظام اجرای کشور برمبنای سلایق روسای جمهور استوار است و فرد محور است تا برنامه محور لزوم پرداختن به این امر بیشتر از پیش احساس می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید
دیدگاه ها