نقد دولت: به نقل از تی وی صمت، الهام صادقی: براساس آمار و ارقام در مقوله هزینه – درآمد که از سوی بانک مرکزی منتشر شده است، میتوان عنوان کرد؛ در بازه زمانی یک دهه اخیر شاهد کاهش قابل توجه قدرت خرید پوشاک و کفش بوده ایم.
براین اساس درصورتی که بخواهیم نگاهی دقیق تر به این موضوع داشته باشیم، باید گفت در سال 1390 به طور میانگین ایرانیان 4.2 درصد از هزینههای سبد معیشتی شان را برای تهیه البسه همچنین کفش در نظر میگرفتند. این در حالی بوده که جدیدترین گزارشهای مرکز آمار نشان میدهد؛ این رقم به 3.3 درصد رسیده است.
البته باید به این موضوع نیز اشاره که عدد بیان شده در قالب میانگین بوده و به طور قطع دهکهای بالا همچنان قدرت خرید در این حوزه را دارند، در شرایطی که میزان خریداری پوشاک به طور قطع در دهکهای پایین کاهش قابل توجهی یافته است. به طور کلی نیز بیان شده که در بازه زمانی اشاره شده میزان هزینه کرد خانوار برای تهیه اقلام اشاره شده بالغ بر 21 درصدی کاهش را به نمایش گذاشته است.
تورم 50درصدی در بازار پوشاک
این در حالی بوده که در آن سوی ماجرا نیز نباید فراموش کرد؛ نرخ تورم در بازار پوشاک هم به بیش از 50 درصد رسیده و براین اساس مصرف کنندگان هم باید به همین میزان بیش از سال گذشته برای خریداری لباس، کیف و کفش و … هزینه کنند.
به عبارتی باید عنوان کرد طبق آمارهای رسمینرخ تورم برای پوشاک خانوادههای شهری رقمیدر حدود 51.8 درصد بوده که این عدد برای روستاییان نیز به 55 درصد رسیده است. همچنین تورم نقطه به نقطه پوشاک نشان میدهد در مهر ماه سال 1400 به طور متوسط مردم دو برابر مهرماه سال ماقبل با گرانی پوشاک مواجه شده اند.
افزایش بها تا در دسترس نبودن مواد اولیه
افزایش بهایی که از نظر مجید نامی، نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک کشور یکی از عمده دلایل آن افزایش بهای مواد اولیه و در دسترس نبودن مواد اولیه مورد نیاز است و بخش مهمیاز آن به قیمت مواد اولیه جهانی، همچنین نوسانات ارزی و مقوله تحریم باز میگردد. در نهایت موجب تولید البسه با بهای بالاتر و در نهایت با توجه به کاهش قدرت خرید مردم، میزان فروش کمتر میشود.
در این میان اگر بخواهیم به تفکیک دهکهای موجود نگاه آماری به سهم تهیه پوشاک و کفش در سبد معیشتی داشته باشیم، باید بیان کرد که این رقم برای دهک های کم درآمد در دهک اول از چهار درصد، 4.2 درصد در دهک دوم، از 4.5 درصد در دهک سوم و 4.7 درصد در دهک چهارم در بازه زمانی میان سالهای 1390 تا 1399 به ترتیب به 3.1، سه و 3.3 درصد رسیده است.
اما وضعیت این آمارها در دهکهای بعدی به چه صورت است، در این باره نیز باید بیان کرد که در دهکهای پنجم، ششم و هفتم هم عدد مورد نظر به ترتیب از 4.4، 4.6 و 4.4 درصد به 3.3، 3.1 و 3.2 درصد کاهش داشته. همچنین در دهکهای پردرآمد هشتم، نهم و دهم هم سهم کفش و پوشاک از هزینههای سبد معیشت از 4.5، 4.2 و 3.5 درصد در سال 1390 به 3.6، 3.8 و 3.1 درصد در سال 1399 رسیده است.
البته به این موضوع نیز باید پرداخت که بیشتر افرادی که دهکهای پر درآمد جای میگیرند در بازه زمانی اشاره شده با افزایش در درآمدهای شان نیز مواجه بوده اند؛ در حالی که این روند در دهکهای ضعیف بسیار کمتر بوده است و به تبع این توازن تا حدی نسبت به میزان درآمد قابل تامل است.
پوشاک کالایی لوکس و لاکچری میشود؟
واقعیت این بوده که با نگاهی با بازار پوشاک و کفش در یکی دو ماهه اخیر به این موضوع میرسیم که کاهش قدرت خرید در بسیاری از اقشار موجب شده آنها در تامین نیازهای اساسی شان نیز با دغدغه هایی مواجه شوند.
آنچه که حتی در مواردی باعث شده تا پوشاک از زمره کالاهای مدنظر حذف حتی به محصولی نه چندان ضروری و لوکس تبدیل شود. شرایطی که پیامدهایی برای فروشندگان و تولید کنندگان در این بخش از صنعت داشته است.
در نتیجه چنین شرایطی داوود فیروز بخش، دبیر و بازرس اتحادیه پوشاک، خرازی و لوازم ورزشی گرگان هم بیان کرده است؛ ثابت نبودن بهای بسیاری از اجناس در این حوزه مشکلات زیادی را رقم زده است و موجب شده تولیدکنندگان و مغازه داران نتوانند کالاهای خود را با قیمت مناسب به مشتریانشان عرضه کنند.
از سوی دیگر بالا رفتن قیمتها موجب میشود، خریداران هم یا به دنبال کالایی مشابه با بها حتی کیفیت پایین تر باشند یا به طور کلی از خرید منصرف شوند.
قدرت خرید پوشاک ایرانیان
علاوه بر آنچه که اشاره شد، حتی اگر مشتریان بی دغدغه کالاهای مورد نیازشان را خریداری کنند، اما با توجه به نوسانات موجود در بازار مالکان فروشگاهها در موارد زیادی قادر نخواهند بود دوباره همان اجناس را به علت تغییرات ناشی از نرخ تورم تهیه کرده و از این جهت نیز کسب و کار آنها با چالش هایی مواجه میشود. در کنار این موارد همچنین نباید از اثرگذاری اپیدمیبیماری کووید19 که بیش از دو سال به طول انجامیده است نیز غافل ماند.
در این میان همچنین باید بیان کرد؛ به گفته نامیصنعت پوشاک در شرایط نامطلوبی از نظر تهیه مواد اولیه به سر میبرد، به عبارتی مواد اولیه ای که به دست تولیدکننده داخل می رسد بسیار گران تر از قیمت جهانی است.
روندی که باعث شده تا تعدادی از البسههای تولید شده توسط تولیدکنندگان داخلی بهایی به اندازه یا بالاتر از نمونههای مشابه خارجی خود داشته باشند، آنچه که باز موجب خواهد شد تا خریداران تمایل بیشتری به تهیه کالای غیر ایرانی داشته باشند، آنچه که پیامدهای نامطلوبی برای تولید کنندگان داخلی دارد، حتی میتواند در نهایت به دلیل فراهم نبودن بازار برای تولیداتشان باعث ورشکستگی آنها شود. آن هم برای صنعتی که یکی از صنایع پیشرو و پرطرفدار در جهان به شمار میرود که توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است.
دیدگاه ها