نقد دولت- الهام صادقی: «بندر چابهار فقط برای واردات استفاده می‌ شود و صادراتی از آن انجام نمی‌ شود» این جملات را به تازگی شهریار افندی ‌زاده، معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی بیان کرده است، آن هم برای بندری که ظرفیت ‌های زیادی در حوزه های مختلف اقتصادی دارد، ضمن اینکه برخورداری از این مزیت در کنار موقعیت ویژه ژئوپلتیک و ژئواکونومیک که دارد، این امکان را فراهم می کند که چابهار تبدیل به یک قطب بزرگ اقتصادی شود.  

تخلیه ۸۰۰ هزار تن کالاهای اساسی در بندر چابهار
از سوی دیگر اما این موضوع که از ابتدای سال جاری تا اواخر مردادماه امسال از ۲۷ فروند کشتی ورودی به بندر ۸۰۰ هزار تن کالاهای اساسی تخلیه شده است، موضوعی که ناصر روانبخش، سرپرست اداره‌کل بنادر و دریانوردی سیستان و بلوچستان به آن اشاره کرده است خود به نوعی آنچه که افندی زاده بیان کرده است را تایید می کند.
البته در این باره افندی زاده به بحث دیگری نیز اشاره داشته است، اینکه کامیون‌ها خالی از چابهار خارج می‌شوند و پر باز می‌گردند. موضوعی که به طور قطه قابل تامل خواهد بود.
 
فرصتی مناسب برای شکل گیری دروازه ورود به اوراسیا
این در حالی بوده که چابهار به لحاظ موقعیتی که دارد می تواند فرصت مناسبی برای شکل گیری دروازه ورود به کشورهای اوراسیا در مبادلات تجاری این کشورها با دیگر مناطق جهان باشد. آنچه که تا به امروز چندان جامع عمل به خود ندیده است.

عدم تحقق ظرفیت هشت میلیون تنی سالانه
علاوه براین می توان به اظهارات اخیر سارباناندا سونوال، وزير بنادر و کشتيراني هندوستان اشاره کرد که در سفری که به چابهار داشت با اشاره به نقش کليدی این بندر در تجارت دريايي شبه ‌قاره هندوستان از این موضوع سخن گفت که فرصت‌ های تجارت رو به رشد برای کشور در آسيای ميانه وجود دارد، آنچه شاید موجب شده تا اکنون هند در چابهار اقدام به سرمایه گذاری کند.
به عبارتی با توجه به آنچه که عنوان شد پس از قرارداد سه جانبه ای که در سال 1395 ایران، با هند و افغانستان داشت، قراردادی که محور آن مقوله بهره ‌برداری از بندر چابهار بود، هند متعهد شد تا در بحث زیرساخت ‌های بندر مذکور  85 میلیون دلار سرمایه‌ گذاری داشته باشد، میزان سرمایه ای که براساس آن مقرر شد تا ظرفیت بندر اشاره شده به هشت میلیون تن برسد.
در این باره البته باید عنوان کرد که براساس توافق صورت گرفته مقرر شده بود بهره ‌برداری کامل از بندر موردنظر تا اواخر ۱۳۹۹ یا اوایل سال ۱۴۰۰ به اتمام برسد، وعده ای که اما محقق نشد و این توافقنامه به دولت سیزدهم به میراث رسید. ضمن اینکه باید عنوان کرد از مجموع 85 میلیون دلار اشاره شده برای این سرمایه‌ گذاری هند، تنها رقمی در حدود 25 میلیون دلار تخصیص یافته بود.
آنچه که نتیجه اش عدم تحقق ظرفیت عملیاتی هشت میلیون تنی مدنظر به صورت سالانه بود آن هم برای بندری که از تحریم ها معاف است و براین اساس پتانسیل زیادی برای اقدامات تجاری دارد.وضعیتی که می تواند موجب شود تا این بندر نقش خود در زمینه صادرات کالاها را نیز به طور اصولی اجرایی کند.

این در حالی بود که  در این راستا البته سونوال گفته است که دولت هند متعهد به توسعه و تجهیز بندر چابهار بوده و در این زمینه به تلاش هایش برای تبدیل شدن این بندر به یک قطب منطقه ای و بین المللی در حوزه ترانزیت ادامه می دهد.
ضمن اینکه در این رابطه باید بیان کرد؛ با توجه به زیر ساختی‌ هایی که با توجه به بندری بودن این منطقه ایجاد شده است و این قابلیت را رقم می زند که بتواند بدون محدودیت انواع کشتی را پذیرش کرده، ضمن اینکه از قابلیت تخلیه و بارگیری انواع کالا نیز بهره مند است، متولیان امر باید به نحوی برنامه ریزی داشته باشند که چابهار از شکل بندی برای برای واردات خارج شده و در فرایند صادرات نقش جدی تری را ایفا کند.
در این میان فراهم بودن امکان جابجایی دریایی کالا به مقاصد بنادر کشورهای حاشیه خلیج فارس علاوه بر آن بندرهای هند خود پتانسیل بالقوه ای بوده  که باید به صورت ویژه مدنظر قرار گیرد و در راستای آن تسهیلات لازم فراهم شده تا در کنار حمل و نقل دریایی ناوگان حمل زمینی ترانزیتی نیز فعالیت های لازم را داشته باشند همچنین شرایط جابه جایی کالاها از طریق مرزهای زمینی دو کشور برای انتقال کالاهای صادراتی، وارداتی و ترانزیتی فراهم شود. موضوعی که به طور قطع توجه به آن می تواند نقش و جایگاه این بندر را در تبادلات تجاری از نظر کمی و کیفی ارتقاء دهد. ضمن اینکه باید به این موضوع نیز اشاره کرد 
مسیر چابهار به سرخس، مسیر موازی هم به بندر گوادر در افغانستان دارد که چینی ‌ها روی آن سرمایه‌گذاری گسترده ‌ای داشته اند و این امر را باید هشداری جدی برای هر گونه تعلل در ارتقاء نفش تجاری این بندر کشورمان دانست. 
 

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

لطفا دیدگاه خود را از طریق فرم زیر اسال نمایید

نظرسنجی

مارا دنبال کنید